ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မမူခင္ သာသနာပကာလ၌ ေလာဟိတႆအမည္ရွိ ရေသ့တစ္ပါးသည္ ေလာက၏ အဆံုးကို ေရာက္လိုေသာဆႏၵျဖင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈျဖင့္ မရႏိုင္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာျဖစ္ေသာ ဈာန္အဘိဥာဏ္တရားမ်ားကိုပြားမ်ားအားထုတ္၍ ၎၏သပိတ္အတြင္း မုန္ညႇင္း
ေစ့အျပည့္ထည့္ကာ အင္မတန္လၽွင္ျမန္ေသာ အဟုန္ျဖင့္စၾကာဝဠာ တစ္ခုေရာက္တိုင္း မုန္ညႇင္းေစ့တစ္ေစ့ ပစ္ခ်ခဲ့ရာ သပိတ္ထဲမွမုန္ညႇင္းေစ့မ်ား ကုန္သြားေသာ္လည္းစၾကာဝဠာအဆံုးကို မေရာက္ခဲ့ေပ။
ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူၿပီးေသာအခါ ထိုရေသ့သည္ ကမၻာ၌နတ္သားလာျဖစ္၍ ဘုရားရွင္ထံ ေလာက၏ အဆံုးကိုေရာက္ႏိုင္ေသာနည္းလမ္းကို ေမးေလၽွာက္ရာ ဘုရားရွင္က ေလာက၏အဆံုးကို ဝိပႆနာပညာျဖင့္ ရႈမွတ္မွသာ ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္းေဟာၾကားခဲ့ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မေရတြက္ႏိုင္ေသာစၾကာဝဠာအနႏၲရွိေပသည္။ ယခုေခတ္ သိပၸံပညာရွင္မ်ားတိုင္းတာခ်က္အရ ေနေရာင္ျခည္သည္တစ္စကၠန္႔လၽွင္ မိုင္ေပါင္း (၁၈၀၀၀၀)လ်င္ျမန္ေသာႏႈန္းရွိေပသည္။ ၿဂိဳလ္တု ဒံုးပ်ံတို႔ ပ်ံသန္းႏႈန္းသည္ တစ္နာရီလၽွင္(၁၈၀၀၀)မိုင္ရွိသည္။
ေနေရာင္ျခည္ အလၽွင္ႏႈန္းျဖင့္ စၾကာဝဠာတစ္ခုမွ တစ္ခုသို႔ သြားမည္ဆိုပါက (၂)ႏွစ္ခန္႔ၾကာမည္ျဖစ္သည္။
စၾကာဝဠာတစ္ခုတြင္ ေနတစ္လံုးရွိၿပီး ၎ေနကို ကမာၻၿဂိဳဟ္အပါအဝင္ ၿဂိဳဟ္ႀကီးကိုးလံုးက သူ႔လမ္း
ေၾကာင္းႏွင့္သူ လွည့္ပတ္လ်က္ရွိသည္။
၎ေနမွ ေနေရာင္ျခည္ အေရာက္ႏိုင္ဆံုး ေနရာထိကို စၾကာဝဠာတစ္ခုဟု ဆိုေလသည္။ အနႏၲစၾကာဝဠာဆိုသည့္ အတြက္ ေနအလံုးေပါင္း မေရတြက္ႏိုင္ေသာ အနႏၲႏွင့္ ကမာၻေပါင္း အနႏၲသတၲဝါေပါင္း အနႏၲရွိၾကေပသည္။
ေနကိုဗဟိုျပဳ၍ သူ႔လမ္းၾကာင္းႏွင့္သူ လွည့္ပတ္ ေနေသာၿဂိဳဟ္ႀကီးကိုးလံုးတို႔မွာ နီးရာမွေဝးရာအလိုက္....
- (၁) ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္.
- (၂) ေသာၾကာၿဂိဳဟ္..
- (၃) ကမာၻၿဂိဳဟ္...
- (၄) အဂၤါၿဂိဳဟ္....
- (၅) ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္...
- (၆) စေနၿဂိဳဟ္....
- (၇) ယူေရးနပ္ၿဂိဳဟ္..
- (၈) နက္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္...
- (၉) ပလူတိုၿဂိဳဟ္ စသည္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ထိုၿဂိဳဟ္ႀကီး ကိုးလံုးအျပင္ အရန္ၿဂိဳဟ္(ဝါ)အရန္ၾကယ္ (၃၁)လံုးႏွင့္ အျခား ၿဂိဳဟ္မႈန္ၿဂိဳဟ္မႊားမ်ားၿခံရံကာ ေနစၾကာဝဠာတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ထားေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။
လသည္ကမာၻႀကီးကို တစ္လလၽွင္တစ္ပတ္က်လွည့္ေနသည္။ ဤကမာၻႀကီးကလည္း မိမိဝင္ရိုးမွာ
တစ္ရက္လၽွင္ တစ္ပတ္လည္ၿပီး တစ္ႏွစ္ၾကာေသာအခါတြင္ အပတ္ႀကီးတစ္ပတ္ရေအာင္ ေနကိုလွည့္၍
သြားေနရသည္။ ေနသည္သူ႔စၾကာဝဠာတြင္အႀကီးအမႉးအုပ္စုဘုရင္ျဖစ္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ က်မ္းမ်ားမွကိုးကား၍တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။
