ထိုင္းရဲ အခ်ဳိ႕မွ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕ေရာက္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအား ၿခိမ္းေျခာက္ကာ ေငြညႇစ္

တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕နယ္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ံုးမွ အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ားျပည္သူမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ သိရွိႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္၍ တာခ်ီလိတ္အြန္လို္င္းသို႕ ဆက္သြယ္လာခဲ့ရာ တာခ်ီလိတ္အြန္လိုင္းမွ အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကာယကံရွင္ျဖစ္သူ ကိုစိုင္းျမေသာင္းအား ေတြ႕ဆံု၍ NLD႐ံုး၌ပင္ သိလိုသည္မ်ားကို
 ေမးျမန္းခဲ့ရာ ကိုစိုင္းျမေသာင္း က ေအာက္ပါအတိုင္း ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။

"၁၁.၈.၂၀၁၃ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔က ကြ်န္ေတာ္တို႕ မိသားစု ၄ ေယာက္က တာခ်ီလိတ္ကေန မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕ကို ေစ်း၀ယ္ထြက္ရင္း၊ အလည္သြားရင္းနဲ႕ ထိုင္းရဲ သံုးေယာက္က ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို လူေနအိမ္မဟုတ္တဲ့ ေနရာသို႕ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ အက်ပ္ကိုင္ကာ ေငြညႇစ္ေတာင္းခံမႈ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ျဖစ္စဥ္မွာ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕ ဟုန္ဖပလာဇာလမ္းၾကားမွာ ေစ်း၀ယ္ဖို႕ သြားေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ မိသားစုရဲ႕ အေနာက္မွ ဆိုင္ကယ္ကို အၾကမ္းေမာင္းလာၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ သြားေနတဲ့ အေရွ႕ကို ျဖတ္ပိတ္လိုက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ေပၚက ဆင္းလာကာ ကြ်န္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီး လက္ၾကားမွာ ညႇပ္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဘာမွ မေျပာမဆိုပဲ ဆြဲလုၿပီး ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံေတြကို ေတြ႕ေတာ့ ထိုလူက သူ႕လူေတြကို ေသခ်ာၿပီ၊ ေတြ႕ၿပီဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႕ ဖုန္းဆက္ေျပာေနတာကို ၾကားေနရပါတယ္။

သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဗီဂို႕ အမဲေရာင္ ကားနံပါတ္အနီေရာင္နဲ႕ ေရာက္လာၿပီး “ကားေပၚတက္ မင္းတို႕ကို ရဲစခန္း ေခၚသြားမယ္၊ မင္းတို႕ကို ေထာင္ခ်မယ္”လို႕ ေျပာၿပီး ကားေပၚတက္ခိုင္းပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ကား
ႏွစ္စီး အေနာက္ကေန ထပ္လိုက္လာတယ္၊ စုစုေပါင္း ကားသံုးစီးျပည့္ေတာ့ ရဲစခန္းဘက္ကို သြားၿပီး ရဲစခန္းထဲမ၀င္ပဲ တစ္ဖက္ကို ေကြ႕သြားတယ္၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္က ရဲစခန္းသြားမယ္ေျပာၿပီး ဘာျဖစ္လို႕ ရဲစခန္းထဲ မ၀င္တာလဲလို႕ ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာ မင္းတို႕ကို ငါ့ရဲ႕ လူႀကီးအိမ္ကို ေခၚသြားမယ္ေျပာၿပီး ကားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အျမန္ေမာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။

သြားေနရင္း လိုတပ္ကုန္တိုက္ ေက်ာ္သြားၿပီး ၀မ္ထန္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္နားကို ေရာက္ေတာ့ ကားေမာင္းတဲ့လူက မင္းတို႕ေတြ တိတ္တိတ္ေန အသံမထြက္ေစနဲ႕၊ အိေၿႏၵရွိရွိေနလို႔ေျပာၿပီး သတိေပးပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ သူတို႕ မဟုတ္တာလုပ္မွာကို အျခားရဲေတြ မသိေစခ်င္တဲ့ သေဘာပါပဲ။  စစ္ေဆးေရးဂိတ္က ရဲ တစ္ေယာက္က လာၿပီးေတာ့ ဘယ္သြားမလဲ ေမးတဲ့အခါ ကားေမာင္းတဲ့လူက လုပ္စရာရွိလို႕ ဒီနားလို႕ ေျပာၿပီး ကားဆက္ေမာင္းသြားၿပီး ေရွ႕လမ္းၾကားတစ္ေနရာကို ေကြ႕၀င္သြားပါတယ္။

စစေကြ႕၀င္တဲ့ေနရာကေန တစ္ကီလိုေလာက္ အကြာအေ၀းရွိေတာ့ ၿခံ၀န္းက်ယ္တဲ့ ေနရာကို ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီၿခံ၀န္းထဲမွာ တစ္ထပ္တိုက္အိမ္တစ္လံုးရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီအိမ္ထဲကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ မိသားစု ၄ ေယာက္ကို အိမ္ထဲ၀င္ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္။

အိမ္ထဲကို ေရာက္ေတာ့ မိသားစုေလးေယာက္လံုးဟာ ေၾကာက္စိတ္ေတြျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ တျခားကို ဆက္သြယ္လို႕ မရေအာင္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ဖုန္းေတြကို သူတို႕႔ အကုန္သိမ္းထားပါတယ္။ အရင္တုန္းက ထိုင္းရဲေတြက ဗမာဘက္ကမ္းက လူေတြကို တစ္ေနရာကို ေခၚသြားၿပီး ႏွဳတ္ပိတ္တဲ့အေနနဲ႕ သတ္ပစ္တာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာေတြကို ၾကားဖူးေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕မိသားစုလည္း ငါတို႕ကို သတ္ရင္ေတာ့ ဒုကၡပဲဆိုၿပီး စိုးရိမ္ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီး နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ကို တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ထားၿပီး စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈေတြ လုပ္ပါတယ္။ မင္းတို႕နားမွာ ေငြေတြ ဒီထက္မ်ားမ်ားရွိမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဘယ္မွာ ရႏိုင္ေသးလဲ ရမဲ့ေနရာကို ဖုန္းဆက္ေတာင္း ဆိုၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ေငြညႇစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဆာက္လုပ္ရာမွာ ကန္ထရိုက္ယူထားတာျဖစ္လို႕ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ရာမွာ အသံုးျပဳမဲ့ ပစၥည္းေတြ၀ယ္ဖို႔ ေငြ တစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္းကိုးေထာင္ဘတ္ ပါလာပါတယ္။ ဒါကို သူတို႕က ေငြရွိတယ္၊ မႈးယစ္ေဆး၀ါးဂိုဏ္းကဆိုၿပီး စြပ္စြဲကာ အတင္းေငြညႇစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူ႕နားက ရႏိုင္ေသးလဲ၊ ရႏိုင္သေလာက္ ဖုန္းဆက္ေတာင္းေပး ဆိုၿပီး ေျပာလာပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမးတာ အဆင္မေျပလို႔ ကြ်န္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီးကို ေနာက္ထပ္ အခန္းတစ္ခန္းထဲကို ေခၚၿပီးစစ္ပါတယ္။  ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္မခ်လို႕ သမီးေလးကို လိုက္ၾကည့္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ သူ႕အေမငိုေနတာကိုေတြ႕လို႕ သမီးကလည္း ငိုေနတယ္၊ သမီးငိုေတာ့ သားလည္း ငိုတယ္၊
ကြ်န္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီးကို ဒီပိုက္ဆံေတြက ဘယ္က ရတာလဲ၊ ဘာအလုပ္လုပ္လဲလိုု႕ ေမးလာပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ အမ်ဳိးသမီးကလည္း မိုင္းျဖတ္-တာခ်ီလိတ္ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တယ္၊ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္ေျပးဆြဲတယ္၊ ကန္ထရိုက္လုပ္တယ္လို႕ ေျဖလိုက္တဲ့အျပင္ ကြ်န္မ ခင္ပြန္းက မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲ႕ပတ္သက္တာ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး၊ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ပဲ လုပ္တာပါ၊ တာခ်ီလိတ္မွာ စံုစမ္းၾကည့္ပါ နာမည္ပ်က္မရွိပါဘူူးလို႕ ေျဖလိုက္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို အမ်ဳိးမ်ဳိးၿခိမ္းေျခာက္ေမးျမန္း ေငြညႇစ္တာမရေတာ့တဲ့အခါမွာ ထိုင္းရဲက အခုပါလာတဲ့ ေငြေတြကို ငါတို႕ယူလိုက္မယ္၊ မင္းေက်နပ္လားလို႕ေမးလာပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က လူမေသေငြမရွား အသက္ရွင္ေနသ၍ ေငြရွာလို႕ရတယ္လို႕ ေျပာၿပီး  ပိုက္ဆံေတြကို ယူခ်င္ယူ လူကိုျပန္လႊတ္ေပးရင္ ရၿပီလို႕ေျပာလိုက္တဲ့အခါမွာ သူတို႕က ပိုက္ဆံအကုန္ယူမယ္၊ ျပန္လႊတ္ေပးမယ္၊ အဲ့ဒီအတြက္ မင္းတို႕ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ေပးရမယ္ ဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ နားမလည္တဲ့ ထုိင္းစာနဲ႕ ေရးၿပီး လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါတယ္။

ဒီထဲက စာေတြကို မဖတ္တတ္လို႕ ေမးတဲ့အခါမွာ မင္းစကားသိပ္မမ်ားနဲ႕ လက္မွတ္ထိုးစရာရွိတာထိုး ဆိုၿပီး ထိုးခိုင္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို အစေဖ်ာက္ပစ္မွာ ေၾကာက္လို႕၊ ေနာက္ၿပီး ျပန္မလႊတ္မွာလည္း ေၾကာက္လို႕ ကြ်န္ေတာ္နားမလည္တဲ့ ထိုင္းဘာသာနဲ႕ ေရးထားတဲ့ေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ရပါတယ္။ လက္မွတ္ထိုးၿပီးတဲ့ေနာက္ သိမ္းထားတဲ့ ဖုန္းေတြ ပစၥည္းေတြ ျပန္ေပးၿပီး  ေငြ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္္းဘတ္ကို ယူသြားၿပီး က်န္တဲ့ ေငြကို ပစၥည္းသြား၀ယ္ၿပီးျပန္ေတာ့လို႕ ေျပာၿပီး ေခၚသြားတဲ့ေနရာကို ျပန္လာပို႕ေပးသြားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း တာခ်ီလိတ္ဘက္ကိုျပန္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးနဲ႕ သားသမီးေတြကို ထားခဲ့ကာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႕ မယ္ဆိုင္ရဲစခန္းကို ညေန ၄နာရီခြဲခန္႕မွာ အမႈသြားဖြင့္ပါတယ္။ အမႈသြားဖြင့္ေတာ့ တာ၀န္က်ရဲတစ္ေယာက္က အမႈေတာ့ဖြင့္ေပးမယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ဟာ ရဲမျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ရဲဟုတ္ မဟုတ္ဆိုတာကို စခန္းထဲမွာ ကပ္ထားတဲ့ေနရာကို ၾကည့္ၾကည့္ လို႕ ေျပာေပမဲ့ သြားၾကည့္တဲ့ အခါမွာ သူတို႕ပံု မရွိဘူး၊ ဒီေန႕ ဘယ္သူနားလဲ၊ အဲ့ဒီဖက္မွာ ဘယ္သူ တာ၀န္က်လဲလို႕ ရဲတစ္ေယာက္ကို ထပ္ေမးေနခ်ိန္ တာ၀န္က် ရဲတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖုန္းကို ဖုန္းေခၚဆိုမႈ တခု၀င္လာတာကို ၾကားေနရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ကိစၥကို ေျပာျပေနသံၾကားရပါတယ္။

ဖုန္းေျပာေနရင္း ဒီေန႕ နားတဲ့ ရဲ စာရင္းကို ေမးတဲ့အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို ေငြညႇစ္တဲ့ ရဲေတြပါေနတာကို သိရပါတယ္။ ေငြညႇစ္တဲ့ ရဲေတြကို တာ၀န္က်ရဲက ဖုန္းထဲကေန ေမးျမန္းမႈေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ ေငြညႇစ္တဲ့ ရဲေတြက မဟုတ္ပါဘူး၊ မလုပ္ပါဘူးဆိုၿပီး ၿငင္းပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႕ အေထာက္အထားေတြရွိေၾကာင္း တာ၀န္က်ရဲက ေျပာလိုက္တဲ့အခါမွာ ဟိုဘက္ရဲက ၀န္ခံလာပါတယ္။ ၀န္ခံလာတဲ့ ရဲကို တာ၀န္က် ရဲက စခန္းကို လာဖို႕ ေခၚတဲ့အခါမွာ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ မအားေသးလို႕ ခဏေန လာခဲ့မယ္ေျပာေပမဲ့ ခ်က္ခ်င္းေရာက္မလာပဲ ည ၆နာရီခြဲမွာ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။

ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕နားက ယူထားတဲ့ ေငြေတြနဲ႕ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ စာရြက္ကို ယူၿပီးေတာ့ တာ၀န္က်ရဲကို လႊဲေပးပါတယ္။ တာ၀န္က်ရဲက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ေမးျမန္းမႈေတြလုပ္ၿပီးေတာ့ တာ၀န္က် ရဲက ၎ႏွင့္မၿပီးေၾကာင္း အထက္ကို တင္ျပမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ေျပာကာ ပိုက္ဆံကို စာအိတ္အႀကီးထဲ ထည့္ကာ ေငြညႇစ္သူေတြကို စာအိတ္ေပၚမွာပဲ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို လက္မွတ္ထိုးခိုင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ထိုင္းစာမတတ္လို႕ လက္မွတ္မထိုးပဲ လက္ေဗြနိပ္ခဲ့ပါတယ္။
ေငြေတြကို စခန္းက သိမ္းထားၿပီး အခုကိစၥအတြက္ ၁၂ရက္ နံနက္ ၁၀ နာရီမွာ စခန္းကို လာဖို႕ ခ်ိန္းပါတယ္။

သူတို႕ခ်ိန္းတဲ့ ၁၀နာရီမွာ မယ္ဆိုင္ရဲစခန္းကို သြားတဲ့အခါမွာ ေမးျမန္းမႈေတြ ထပ္လုပ္ပါတယ္။ ေမးျမန္းမႈေတြ ထပ္လုပ္ေတာ့ ခု ေလာေလာဆယ္ လူႀကီးမရွိေသးဘူး၊ ဒီကိစၥက အခု ၿပီးႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး၊ တရားရံုးတင္မွ ရမွာလို႕ ေျပာလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က အမႈျပန္ဖြင့္မယ္လို႕ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတို႕က လက္မခံဘူး၊ တာ၀န္က်ရဲက သူ႕လူႀကီးဆီကို တိုက္ရိုက္ဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာတဲ့အခါမွာ  သူတို႕လူႀကီးက အေမေန႔ အခမ္းအနားမွာ ေရာက္ေနလို႔ ခဏေစာင့္ခိုင္းထားပါတယ္။

အခမ္းအနားလည္းၿပီးေရာ ၁၁နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္မွာ စခန္းကို ေရာက္လာၿပီး သူ႕ရံုးခန္းထဲကို လာဖို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကိုေခၚေတာ့ အခန္းထဲကို ၀င္သြားခဲ့ပါတယ္။  အခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ မေန႕က ကိစၥၿပီးၿပီမလား၊ ေက်နပ္ၿပီမလားလို႕ ေမးလာပါတယ္။ အဲ့လိုေမးလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က မရေသးပါဘူးလို႕ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ သူ႕တပည့္မွားေၾကာင္း ခြင့္လႊတ္ေပးပါ၊ ဘယ္မွ မတိုင္ပါနဲ႕ ဒီမွာပဲ ေက်ေအးေပးပါလို႕ ေျပာၿပီး တာ၀န္က်ရဲနားက ေငြြထည့္ထားတဲ့ စာအိတ္ကို ယူၿပီး ေတာင္းပန္စကားေျပာကာ ျပန္ေပးလာပါေတာ့တယ္။

အခုလိုျပန္လည္ေျပာျပတာကလည္း ေနာက္လူေတြ မခံရေအာင္လို႕ ခံရရင္လည္း ကူညီႏိုင္တဲ့လူေတြဆီကို သြားၿပီး အကူအညီေတာင္းခံႏိုင္ဖို႕အတြက္ ေျပာျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္"ဟု ကိုစိုင္းျမေသာင္းမွ ၎ႀကံဳခဲ့ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္အား အခုလို ရွင္းလင္းေျပာၾကားတာျဖစ္ပါသည္။

"ကြ်န္ေတာ္တို႕ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕မွာ ဒီလိုမ်ဳိး ခံေနရတာ ရာနဲ႕ခ်ီရွိေနၿပီ၊ တစ္ခ်ဳိ႕ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြဆိုရင္ ကိုယ္တံုးလံုးခြ်တ္ စစ္ေဆးၿပီး ဓါတ္ပံု႐ိုက္တဲ့ထိ လုပ္ၿပီး ေငြေတာင္းတာေတြ ေငြညႇစ္တဲ့အထိ ျပဳလုပ္လာတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ သိရွိ ၾကားသိထားပါတယ္"ဟု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(တာခ်ီလိတ္)မွ ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းေရးမွဴး ဦးခင္ေမာင္တင့္က ေျပာၾကားသည္။

"ဟိုအရင္တုန္းကတည္းက အခုလို ျဖစ္စဥ္ေတြ အမ်ားႀကီးၾကားခဲ့ပါတယ္၊ သိခဲ့ပါတယ္၊ အရင္တုန္းက သက္ဆိုင္ရာေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျပည္သူေတြ ဘက္ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးခဲ့တာမ်ဳိး မၾကားမိပါဘူ။၊ ျဖစ္လိုက္ရင္ ခံလာရတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခံစားရပါတယ္။ အခုေတာ့ သက္ဆိုင္ရာေတြ အားလံုးပါ၀င္လက္တြဲၿပီး သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ သြားေရာက္ၿပီးေတာ့မွ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီး ေငြညႇစ္ခံရတဲ့ ကိစၥေတြကို ကာကြယ္ေပးမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္"ဟု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(တာခ်ီလိတ္)မွ ၿမိဳ႕နယ္ ဒု-ဥကၠဌ ဦးစိုင္းလံုစံခတ္မွ ေျပာၾကားလာသည္။

အထက္ပါျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕သို႕ သြားေရာက္ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပကာ ေငြညစ္ခံရသည့္ ျမန္မာ ျပည္သူမ်ားအား မည္သို႕ ကူညီေပးႏိုင္မည့္အေၾကာင္းကို သိလို၍ တာခ်ီလိတ္ခ႐ိုင္အုပ္ေရးမွဴး ဦးေသာင္းတင္ေထြး ထံ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းရာ" ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔က မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕မွာ ျမန္မာဘက္ လူက ဂတ္စ္အိုး ႏွစ္လံုး၀ယ္လို႔ဆိုၿပီး ဘန္ေကာက္ရဲေတြ ဖမ္းထားတာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကူညီေပးႏိုင္ရန္အတြက္ ၁၃ ရက္ေန႕မွာ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕ပိုင္ နဲ႕ သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႕ေတြကို တာခ်ီလိတ္ခ႐ိုင္ေထြ/အုပ္႐ံုးမွာပဲ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေဆြးေႏြးမႈမွာ ၾကားသိထားရတဲ့ ကိစၥေတြျဖစ္တဲ့ ဆီးစစ္တ့ဲ ကိစၥေတြ၊ ဘဏ္ကေန ေငြထုတ္လာတဲ့ လူေတြကို အတင္းေငြညႇစ္တဲ့ ကိစၥေတြအျပင္ ေနာက္ပိုင္း အခုလို ေတြျဖစ္လာရင္ တာ၀န္ယူေျဖရွင္းေပးၾကဖို႕အတြက္ ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္"ဟု တာခ်ီလိတ္အြန္လိုင္းသို႕ ရွင္းျပပါသည္။

တဆက္တည္းမွာပင္  ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးရဲထူးထံ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းရာ  "တာခ်ီလိတ္ဘက္ကေန သြားေရာက္ၿပီး ထိုင္းဘက္ မယ္ဆိုင္မွာ အေၾကာင္းမ်ဳိးစံုျပၿပီး ေငြညႇစ္တာေတြ ခံေနရတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး၊ ျမန္မာဘက္က သက္ဆိုင္ရာေတြနဲ႕ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕ပိုင္နဲ႕ ပူးေပါင္းၿပီး ကူညီေပးဖို႕ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြအေနနဲ႕ တဖက္မွာ အခုလို ဒုကၡမ်ဳိးနဲ႕ ႀကဳံလာရင္ ျမန္မာဘက္ကို ဆက္သြယ္အကူအညီေတာင္းႏုိင္ဖို႕ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေဖာ္ျပေပးထားမွာပါ၊ အေရးႀကံဳလို႕ ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ဆက္လာရင္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္"ဟု ရွင္းျပပါသည္။

တာခ်ီလိတ္မွ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕သို႕ သြားေရာက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ကိုင္ေသာ ျပည္သူမ်ားျဖစ္ေစ၊ ဘဏ္သို႕ ေငြသြားထုတ္သူမ်ားျဖစ္ေစ၊ အလည္အပတ္သြားသူမ်ားျဖစ္ေစ အထက္ပါ ျပႆနာမ်ားရွိခဲ့ပါက ျမန္မာဘက္သို႕ ဆက္သြယ္ႏိုင္မည့္ အခ်က္အလက္အျပည့္စံုပါ သတင္းအား တာခ်ီလိတ္အြန္လိုင္းမွ ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။