၂၀၁၅ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၂၁)ရက္ေန႔၊ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ က်ြန္ေတာ္တို႔ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း၊ ေရႊႀတိဂံျမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕ကို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လာေရာက္ျပီး ေအာင္နိုင္ေရးမဲဆြယ္တရားပြဲကို ေဟာင္လိတ္အုပ္စု၊ ရွမ္းစာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈကြင္းမွာ က်င္းပျပဳလုပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္လည္း ဦးေလးထြန္းတို႔ အိမ္ကို မဂၤလာသတင္းပါးဖို႔ ဒုတိယအႀကိမ္ သြားေရာက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။
"အေတာ္ဘဲ ငါ့တူေရ.. ငါတို႔လည္း မင္းကိုေမ်ွာ္ေနၾကတာ။ NLD ရဲ႕ ေအာင္နိုင္ေရး တရားပဲြေတြ ကေတာ့ကြာ လက္ဖ်ားခါေလာက္ေအာင္ ပါဘဲလား။ ျမိဳ႕လံုးက်ြတ္ နယ္လံုးက်ြတ္ လာၾကသလား ေအာက္ေမ႔ရတယ္။ အားပါးပါး.. မက်င္းပမီက အနိုင္ရေနျပီလို႔ ေျပာရမလားကြာ.."
"ဒါေပါ့ ဦးေလးရယ္.. တကယ္ေတာ့ က်ြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြက ခပ္ညံ့ည့ံေတြမွ မဟုတ္တာ၊ နဝတေခတ္မွာ ျငိမ္ရမယ္၊ ဝပ္ေနရမယ္၊ ပိေနရမယ္၊ ျပားေနရမယ္လို႔ ဖိနိွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနတဲ့ၾကားေတာင္ သခင္စိတ္ရိွတဲ့ ရဲရဲေတာက္ပုဂၢိဳလ္ေတြက ျမန္မာ့ဗီဇ ရဲရဲျပခဲ့ၾကတာဘဲ မဟုတ္လား၊ ခုလိုလြတ္လပ္ျပီး တရားမ်ွတတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြႀကီး ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္၊ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ေဆာင္ေနပါျပီဆိုတဲ့ ခုကာလမွာ ရင္ထဲမွာ ေအာင့္အီးထားသမ်ွ ဆႏၵအမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပေပးေနတာ သဘာဝက်တာေပါ့ ဦးေလးရယ္.."
"ဒါနဲ႔ ေမးပါရေစဦး ငါ့တူရဲ႕.. ပါတီႀကီးတစ္ခုက မဲဆြယ္ေဟာေျပာပဲြတစ္ခုမွာ.. "ရန္ကုန္တိုင္းမွာ အနီမလႊမ္းရဘူး။ အစိမ္းေတြဘဲလႊမ္းရမယ္။ အနီဆိုတာ အာဇာနည္ဗံုးခဲြတာကို သြားၾကည့္"လို႔ ေဟာေျပာသြားတယ္။ အဲဒါဘာေျပာတာလဲကြ။ အနီနဲ႔အာဇာနည္ဗံုးခဲြတာ ဆိုင္လို႔လား။ ရွင္းစမ္းပါကြာ.."
"ဦးေလးကေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ကို ေျမြဖမ္းခိုင္းေနျပန္ပါျပီ။ ဆိုင္တယ္ မဆိုင္ဘူးဆိုတာေတာ့ ကာယကံရွင္ဘဲ
သိလိမ္႔မယ္ ဦးေလး၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီေဟာေျပာခ်က္ဟာ အနွစ္သာရ မရိွတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါသူ႔ရဲ႕ အဆင့္ဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ ဆိုတာေတာ့ သက္ေသျပလိုက္တာပါဘဲ.."
"ဒါ့အျပင္ကြာ အေမရိကန္သမၼတ အိုဗားမား လာစဥ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုႏႈတ္ဆက္ခဲ့တယ္
မလား၊ ဒီတုန္းက အိုဗားမားက ေဒၚစုကို အေနာက္တိုင္း ယဥ္ေက်းမႈအရ ေထြးဖက္ျပီးပါးကို အနမ္းေပးခဲ႔တယ္ေလ၊ ဒါကိုပါတီႀကီး တစ္ခုရဲ႕ဦးေဆာင္ပိုင္း ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက"အိုဗားမား နွစ္ခါလာေတာ့ နွစ္ခါ အနမ္းခံရတာေပါ့"လို႔ ပုဂၢလိကဆန္တဲ႔ ေစာ္ကားစကားေျပာတာ မဲဆြယ္မႈအတြက္ လိုအပ္လို႔လား။ ငါေတာ့ေျပာထြက္ရဲတဲ႔လူအစားရွက္လြန္းလို႔ပါကြာ.."
"ဒါကေတာ့ ဦးေလးရယ္၊ နိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္းနဲ႔ မဆက္ဆံဘူးသူ၊ ကမ႓ာ့လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈကိုမွ သူမသိတာ ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ နမ္းတိုင္း ဖက္တိုင္းဟာ တဏွာရာဂနဲ႔ မဆိုင္ဘူးဆိုတာ နားလည္မႈေပးနိုင္တဲ့ အတြင္းဓာတ္ခံ အသိရိွေတာ့ ရိွသင့္တာေပါ့.."
"ဒါေၾကာင့္လည္း အင္းဝေခတ္စာဆိုေက်ာ္ ဆရာေတာ္ရွင္မဟာရဌသာရက ကိုးခန္းပ်ိဳ႕ထဲမွာ..
"တိတ္တိတ္မေန၊ ဆိုပါေခ်လည္း
မေျပမျပစ္၊အထစ္ထစ္လ်ွင္
က်စ္လ်စ္မရိွ၊ အျငိျငိတည့္။
ဟုတ္လိနိုးနိုး၊ ဆင္ကန္းတိုးသို႔
အက်ိဳးအေၾကာင္း၊ ေကာင္းေကာင္းမမွန္
သမၺန္ပါဌ္ေလ်ွာက္၊ ေရွ႕ေနာက္မညီ
အစီအလ်ဥ္၊ အစဥ္မသင့္
တဖ်င့္တပါး၊ ရယ္ဖြယ္မ်ားခဲ့.."လို႔ပညာမဲ့သူေတြရဲ႕ အျပစ္ေတြကို ေထာက္ျပခဲ့တာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္စကားဟာ ေျပာတိုင္းမေကာင္းသလို၊ သူမ်ားေဟာတိုင္း ငါလည္းေဟာတတ္ ေျပာတတ္ပါတယ္ လုပ္ရင္ ကိုယ့္ရဲ႕မျပည့္တဲ့ ပညာဝမ္းစာကို ေဖာ္ထုတ္ျပသလိုျဖစ္ျပီး၊ အရွက္ရနိုင္ပါတယ္ ဦးေလးရယ္။"
"အင္း.. ဒါေၾကာင့္လည္း ထိုင္ေနရင္ အေကာင္းသား၊ ထသြားမွ က်ိဳးမွန္းသိဆိုတဲ့ စကားေရွးလူႀကီးေတြ
ေျပာခဲ့ၾကတာကိုး.."
"ဒါနဲ႔ၾကားျဖတ္ေမးရဦးမယ္ ငါ့တူေရ.." တခ်ိန္လံုး ထိုင္နားေထာင္ေနတဲ့ ေဒၚေလးေအးက ဝင္ေမးလာတယ္။
"မင္းတို႔ေျပာတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီဥကၠဌေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ငါတို႔တာခ်ီလိတ္ေကာ မလာဘူးလား"
"လာမွာေလ ေဒၚေလးရဲ႕၊ က်ြန္ေတာ္က ဒီကိစၥသတင္းလာေျပာတာ၊ လာမဲ့(၂၁-၁၀-၂၀၁၅)ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ
ျမိဳ႕ျပင္က ရွမ္းစာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈကြင္းမွာ ေရြးေကာက္ပဲြေအာင္နိုင္ေရး ေဟာေျပာပဲြလုပ္မွာ။ ေဒၚေလးတို႔လိုက္ခ်င္ရင္ က်ြန္ေတာ္လာေခၚမယ္ေလ.."
"အမေလး ဘယ္လိုစကားေျပာလိုက္တာလဲ ငါ့တူရဲ႕၊ မိေအးလည္း အာဏာရွင္ဘဲဆိုတာ သိေနပါျပီ။
ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔အာဏာကို အပ္နွင္းေပးမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြ
ေဒၚေလးတို႔ မဲဆႏၵရွင္ေတြသိဖို႔ မလိုဘူးလား။ ေဒၚစုလာမွ ရင္ထဲမွာ မရွင္းတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေမးလိုက္ဦးမယ္.."
"အားပါး.. တို႔ေဒၚေလးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာပါလား၊ ကဲ.. ေဒၚေလးက ဘာသိခ်င္လို႔
ဘာေမးမလို႔လဲ.."
"မေန႔က ငါေစ်းသြားေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေျပာေနတာၾကားတယ္။ NLDသာ အစိုးရျဖစ္ရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ မြတ္စလင္နိုင္ငံျဖစ္သြားလိမ့္မယ္တဲ့။ ငါ ဒါကို ရွင္းရွင္းသိေအာင္ေမးခ်င္တာ.."
"ဟိုး.. ဟိုးထားေဒၚေလး၊ ဒီစကားေတာ့ သြားမေမးလိုက္ပါနဲ႔ ေဒၚေလးရယ္၊ ဒါအေတြးအေခၚ ညံ႔ဖ်င္းသူေတြကို တစ္ဖက္က ေသြးထိုးထားတဲ႔ မိႈင္းလံုးေတြပါ။ ျပည္သူ႔အက်ိဳး၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ပါ့မယ္လို႔ အာမခံ ထားတဲ႔ NLDဟာ ျပည္သူ႔လိုလားခ်က္နဲ႔ ဆန္႔က်င္မႈ ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳပါဘူးဆိုတဲ့ စကားမွာတင္ ၿပီးျပည့္စံုေနပါျပီ။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ ဘာရိွေသးလို႔လဲ။ အေမးမေတာ္လို႔ က်ြန္ေတာ္တို႔ျမိဳ႕ေလးကို အေတြးအေခၚ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္သူေတြေနတဲ့ ၿမိဳ႕လို႔ ေဖာ္ထုတ္လိုက္ သလိုျဖစ္ေနပါဦးမယ္.."
"ဒီကေန႔ထိ က်ြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံထဲကို မြတ္စလင္ေတြ၊ လူမ်ိဳးျခားေတြ၊ ဘာသာျခားေတြဝင္ေရာက္လာတာဟာ NLD နဲ႔ လံုးဝမသက္ဆိုင္သလို၊ လက္ရိွ ကိစၥဟာ လက္ရိွ အစိုးရတာဝန္ေတြပါ.."
"အင္း.. က်ြန္ေတာ္တို႔ လူႀကီးပိုင္းမွာေတာင္၊ နိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အေတြးတိမ္ေနၾကရင္၊ လူလတ္ပိုင္း၊ လူငယ္ပိုင္း၊ ေက်ာင္းသားအရြယ္ေတြ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနတာ အျပစ္ဆိုစရာ မရိွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီပံုစံသာ ေရွ႕ဆက္သြားရင္ က်ြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြဟာ ကမ႓ာမွာ အထူဆံုး၊ အအဆံုး၊ ခပ္တံုးတံုးေတြျဖစ္ေနေတာ့မယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လည္း အာဏာရွင္ေတြဟာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အကြက္ခ် ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ၾကတာကိုး.."
"တကယ္ေတာ့ ဦးေလးတို႔ေရ၊ ခုေခတ္ဟာ ပညာေခတ္ပါ။ တစ္ခ်ိန္က ပညာဟာ အာဏာေအာက္ ေရာက္ခဲ႔ရေပမဲ့ မၾကာခင္ အာဏာရွင္ဟာ ပညာေအာက္ ဒူးေထာက္ၾကရမွာပါ။ က်ြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ပညာဟာ ဘဲြ႔ဒီဂရီ အထပ္ထပ္ရေနတဲ႔ အတန္းတက္ပညာကိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေတြးအေခၚ အယူအဆရင့္သန္ျပီး အေၾကာင္းအက်ိဳးကို ေဝဖန္သိျမင္တဲ့ ပညာကို ေျပာတာပါ။ ဒီလိုပညာရွင္ေတြ ဦးေဆာင္မွ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူခ်မ္းသာမွာပါ။ ဒီအရည္အေသြး မျပည့္မီသူေတြ ဦးေဆာင္မႈ ခံရျပီဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူ႔ဘဝေရတိမ္နစ္ရျပီေပါ့ "
"ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး (၁၉၉၀)ကာလေလာက္က သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာအရွင္ဥာဏိႆရ
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ "ပညာရိွတို႔အေတြး"တရားေတာ္ကို ျပန္ေျပာျပခ်င္တယ္။"
"တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ မုဆိုးမ သားအမိေနထိုင္တယ္တဲ့။ မေအက အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္၊ သားျဖစ္သူက ဆယ္နွစ္၊ ဆယ့္တစ္နွစ္ဝန္းက်င္ေပါ့။ တစ္ေန႔မွာ အေမျဖစ္သူက ေစ်းကျပန္လာေတာ့ သားကကစားေနရာကေျပးလာျပီး အေမ့ထံက ဝယ္လာတဲ့ မုန္႔ကိုေတာင္းတယ္တဲ့၊ ဒီအခါ အေမျဖစ္သူက ဝယ္လာတဲ့ ပဲႀကီးေလွာ္ကို စကၠဴထုပ္ထဲက ထုတ္ျပီးသား လက္ခုပ္ထဲကို ထည့္ေပးရွာတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သားက အိမ္ေခါင္တိုင္ကို ဖက္ထားရာက လက္ခုပ္နဲ႔ခံလိုက္ေတာ့ လက္လည္းရုတ္ေရာ လက္ခုပ္ထဲမွာရိွတဲ့ ပဲေလွာ္အခ်ိဳ႕က ၾကမ္းျပင္ေပၚက်ကုန္ေရာ။ လက္ခုပ္နဲ႔ကိုယ္ၾကားမွာ အိမ္ေခါင္တိုင္ႀကီးက ခံေနျပီေလ။ ဒီေတာ့ခေလးက "အေမေရလုပ္ပါဦး"လို႔ သူ႔အေမကို လွမ္းေအာ္ေျပာေတာ့ အေမခမ်ာ သူ႔သားဗိုက္ထဲ အိမ္ေခါင္တိုင္ႀကီးဝ င္ေနျပီထင္ျပီး "ကယ္ၾကပါဦး၊ က်ြန္မသား ဗိုက္ထဲ ေခါင္တိုင္ႀကီး ဝင္ေနလို႔ပါ.."ဆိုျပီး အရပ္ကို အကူအညီေတာင္းသတဲ့..။
ဒီအခါ အရပ္ထဲမွာ ရိွတဲ့ ရပ္ရြာလူႀကီးေတြ၊ ရာအိမ္မွဴး၊ ဆယ္အိမ္မွဴးေတြ အေျပးေရာက္လာျပီး စုေဝးၾက၊
တိုင္ပင္ၾက၊ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၾကျပီ။ "အင္း.. ဒီကေလးေတာ့ ငါတို႔သာ မကယ္ရင္ ေသေတာ့မယ္။ ဒါအလြန္အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥဘဲ။ အမွားခံလို႔ မျဖစ္ဖူး။ လက္ကိုေနာက္ဘက္ဆြဲထုတ္ရင္ ပဲႀကီးေလွာ္ေတြ ဖိတ္က်ကုန္မယ္။ ဗိုက္ထဲေရာက္ေနတဲ့ တိုင္ကိုေျမက်င္းတူးျပီး ဆြဲထုတ္ရင္လည္း အိမ္ျပိဳသြားလိမ့္မယ္။ ကဲ.. ပညာရိွမင္းတို႔ စဥ္းစားေတာ္မူၾကပါတဲ့..။ တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ ထင္ေၾကးေတြေပး၊ ေမးေစ့ေတြ ပြတ္ျပီး ပညာရိွေတြ အၾကံထုတ္ၾကျပီ။ ေနာက္ဆံုးပညာရွိ တစ္ဦးက အၾကံျပဳတယ္။
"အင္း.. အိမ္လည္း ဖ်က္စရာမလို၊ ပဲၾကီးေလွာ္လည္း မဖိတ္ရေအာင္ ေခါင္တိုင္နဲ႔ တဲြထားတဲ့ ထုပ္တန္းကိုျဖဳတ္၊ ကေလးကို ေခါင္တိုင္ထိပ္က ထုတ္နိုင္ေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္း ထမ္းရေအာင္"တဲ႔။
ဒီအစီအစဥ္တိုင္း လုပ္လိုက္ၾကတာ ကေလးဗိုက္ထဲေရာက္ေနတဲ႔ တိုင္ႀကီးကလည္း အျပင္ေရာက္၊ ပဲႀကီးေလွာ္ေတြလည္း မဖိတ္တာမို႔ အေမျဖစ္သူခမ်ာ အဲဒီပညာရိွကို ထိုင္ေတာင္ ကန္ေတာ့ရွာတယ္။ ဒီလိုပညာရိွေတြနဲ႔ အတူေနခြင့္ရတာကိုဘဲ ကံထူးတယ္လို႕မွတ္ယူရွာတယ္.."
"က်ြန္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ ဒီလိုပညာရွိဆိုသူေတြ အမ်ားႀကီးရိွေနလို႔လည္း တိုင္းျပည္ ဒီလိုျဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။
တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကိုယ္ သိသင့္ပါတယ္။ ကိုယ္အာဏာရခ်င္တာ၊ ေနရာရခ်င္တာကို ဦးစားမေပးဘဲ တိုင္းျပည္အေရး ေတြးေပးေစခ်င္တယ္။ နိုင္ငံေတာ္မွာ ဦးေဆာင္ေနသူေတြ အေနနဲ႔ကလည္း ျပည္သူျပည္သားေတြကို နိုင္ငံေရး အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းေအာင္ အေမွာင္မခ်အပ္ဘူး။ အမွန္တရားက လမ္းလဲြေအာင္လည္း မလုပ္သင့္ မလုပ္အပ္တာေတြနဲ႔ လမ္းမလႊဲသင့္ဘူး။ ေျပာခြင့္ရိွတိုင္း ငါ့စကားႏြားရ မေျပာသင့္ဘူး။ လူရယ္စရာျဖစ္ေအာင္ ဟာသစကား မေျပာအပ္ဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းေတြ သက္မခ်ေအာင္ ေသးသိမ္တဲ့ စိတ္ထားမထားအပ္ဘူး.."
"မိမိရဲ႕ ကာယကံမႈ၊ ဝစီကံမႈ၊ မေနာကံမႈဟာ မိမိရဲ႕အဆင့္အတန္းပါ။ မိမိရဲ႕လုပ္ရပ္အမွား၊ အေျပာအမွား၊
အႀကံအမွားဟာ မိမိကိုယ္စားျပဳေနတဲ့ နိုင္ငံနဲ႔ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ ရိွေနတယ္လို႔၊ အဆင့္အတန္းရိွသူလို႔ သတ္မွတ္ရင္ အမ်ားႀကီးဆင္ျခင္ရမွာေပါ့ဗ်ာ.."
"ကဲ.. စကားေျပာလို႔ေကာင္းေနလိုက္တာ၊ မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေနျပီ။ ေဒၚေလးတို႔ လိုက္မယ္ဆိုရင္ (၂၁)ရက္ေန႔
က်ြန္ေတာ္လာေခၚမယ္ေလ။ လိုက္မယ္မလား။"
"ေၾသာ္.. ေမးဖို႔လိုေသးလား ငါ့တူရယ္။ ငါတို႔နိုင္ငံရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေလာင္းရဲ႕ ပညာရိွစကားၾကားရေအာင္
လိုက္ကို လိုက္မယ္ေဟ့..."
