သတိနဲ႕အသိေၾကာင့္ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရ ( ျဖစ္ရပ္မွန္ ေဆာင္းပါး )

သတိနဲ႕အသိေၾကာင့္ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရ ( ျဖစ္ရပ္မွန္ ေဆာင္းပါး )
ဇွန် 30, 2013
By Tachileik News Agency

၂၀၁၃ခုႏွစ္ ဇြန္လ(၅)ရက္ေန႕ ေန႔လည္ (၁)နာရီခန္႕က မဇၩိမလူမႈကူညီေရးအသင္းရဲ႕ ျပန္ၾကားေရးဖုန္းကို ဖုန္းဝင္လာပါသည္။ ဓမၼသစၥာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္ ဦးေကာဝိဒရဲ႕ ဖုန္းျဖစ္ေနလို႔ အရွင္ဘုရား ဘာမ်ားတပည့္ေတာ္တို႔အသင္းမွ ကူညီေပးရမလဲလို႔ ေလွ်ာက္ထားလိုက္ေတာ့ "ေဆးရံုမွာ မီးေလာင္ဒဏ္ရာနဲ႔ ဒကာတစ္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ၿပီး ေဆးကုသဖုိ႔ အခက္အခဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အတြက္ မဇၩိမလူမႈကူညီေရးအသင္းက ကူညီေပးတယ္လို႔ၾကားရလို႔ ဖုန္းဆက္အကူအညီ ေတာင္းခံတာပါ"လို႕ မိ္န္႕ၾကားလာတဲ့အတြက္ ကၽြန္မတို႔ အသင္းသူ အသင္းသားေတြ တာခ်ီလိတ္ျပည္သူ႔ေဆးရံုကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး လူနာကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုၾကည့္ရႈၾကသည္။

လူနာရဲ႕ နာမည္က ကိုေအးဝင္းၿဖစ္ၿပီး အသက္ ( ၃၆ ) ႏွစ္ျဖစ္ၿပီး ကိုေအးဝင္းဟာ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕သား၊ ရွမ္းျပည္နယ္ မိုင္းဆတ္ၿမိဳ႕မွာ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္တဲ့သူျဖစ္သည္။ ညေနပိုင္း ေမွာင္စၿပိဳးတဲ့အခ်ိန္ သူေနတဲ့ တဲေလးမွာ သူငယ္ခ်င္း(၂)ေယာက္ ထမင္းစားမလို႔ လုပ္ၾကသည္။ ထံုးစံအတိုင္း အေသာက္အစားရွိတဲ့သူျဖစ္တဲ့အတြက္ အရက္ေသာက္ရင္း ေမွာင္လာၿပီျဖစ္လို႔ မီးခြက္မီးထြန္းဖို႔ လုပ္ေတာ့ မီးခြက္ထဲမွာ ဆီမရွိတဲ့အတြက္ ဓါတ္ဆီကို မီးခြက္ထဲ ထည့္ထြန္းဖို႔ေလာင္းထည့္ေနပါသည္။ သူငယ္ခ်င္း (၂)ေယာက္မွ တစ္ေယာက္က မီးမျမင္ရလို႔ မီးျခစ္ ျခစ္လိုက္ေတာ့သည္။

 အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဓာတ္ဆီထည့္ေနတဲ့ အတြက္ မီးျခစ္ ျခစ္လိုက္ျခင္းကေန မီးစြဲေလာင္ခဲ့သည္။လက္ထဲမွ ေလာင္ေနတ့ဲ မီးခြက္ကို ပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ ကိုေအးဝင္းရဲ႕ ေက်ာေပၚကို ဓာတ္ဆီနဲ႕ မီးေလာင္းခ်လိုက္သလို ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ ကိုေအးဝင္းရဲ႕ေက်ာေပၚမွာ မီးေတာက္ႀကီးေတာက္ေလာင္ေနခဲ့ပါသည္။

 ဒါ့အျပင္ ၎တို႕ေနတဲ့ တဲအိမ္ေလးပါ ေလာင္ၿမိဳက္ခဲ့ရသည္။ ကိုေအးဝင္းဟာ မီးေလာင္လ်က္ ေလွ်ာက္ေျပးေနၿပီး လူေတြေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေျမေပၚမွာ လူးလိမ့္လိုက္တဲ့အတြက္ ေက်ာေပၚမွာ ေလာင္ေနတဲ့မီး ၿငိမ္းသြားခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ မိုင္းဆတ္ျပည္သူ႔ ေဆးရံုမွာ ေဆးရံုတက္ကုသခဲ့ရပါသည္။။

မီးေလာင္ခံရတဲ့ ကိုေအး၀င္းက "ေနာက္ေက်ာမီးေလာင္ဒဏ္ရာကို ဆရာမေတြက ေဆးစည္းဖို႔ အေရခြံခြာလိုက္ေတာ့ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေတြ ထြက္တာေပါ့။ နာလိုက္တာ မ်က္ရည္ေတာင္က်ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အေတြးရလိုက္တာက တခ်ိန္က နတ္ေမာက္မွာ ေနခဲ့တုန္းက ကိုေအးဝင္းဟာ ႏြားသတ္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ခဲ့တဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ႏြားသတ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကလည္း ဒီလိုပဲ ႏြားရဲ႕ေက်ာက အေရခြံေတြကို ဒီလိုပဲ ဆုတ္ခြာခဲ့ဖူးပါတယ္"ဟု ေျပာပါသည္။

ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုေအး၀င္းအေနျဖင့္ သူ႕ရဲ႕ေနာက္ေက်ာက ဒဏ္ရာ နာက်င္တဲ့ဒဏ္ကို သူမငိုေတာ့ဘဲ ေနာင္တ အသိဝင္ခဲ့မိသည္။ ဝဋ္ဆိုတာ ခ်က္ျခင္း ျပန္လည္တယ္လို႔ သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ ငါဟာ သူ႕အသက္ကိုသတ္ၿပီး သူ႔ေက်ာက အေရခြံကို ဆုတ္ခြာခဲ့မိတဲ့ ဝဋ္ဟာ ငါအခုကို မီးေလာင္ၿပီး ဒဏ္ရာကို အေရခြံဆုတ္ခြာခံေနရတဲ့ နာက်င္မႈဟာ ဝဋ္ေၾကြးျပန္ဆပ္ေနရတာပဲလုိ႔ သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ ေနာင္တအႀကီးအက်ယ္ရၿပီး နာက်င္မႈကို အံႀကိတ္ခံလို႔ ဝဋ္ေၾကြးဆပ္ရတယ္ အသိကို သိလုိက္ရပါသည္။

 မိုင္းဆတ္ေဆးရံုမွာ မသက္သာတဲ့အတြက္ တာခ်ီလိတ္ျပည္သူ႔ေဆးရံုမွာ ဆက္လက္ကုသဖို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ တာခ်ီလိတ္ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ထပ္မံ ဒဏ္ရာေတြ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ဖို႔ ေနာက္ေက်ာျပင္က အေရခြံအမည္းေတြ ထပ္ခြာခံရျပန္သည္။

ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုေအးဝင္းဟာ ေနာင္တေတြနဲ႔အတူ ဝဋ္ေၾကြးကို မ်က္ရည္မက်ဘဲ အံႀကိတ္လို႔ ေပးဆပ္ခဲ့ရျပန္သည္။ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ မဇၩိမလူမႈကူညီေရးအသင္းရဲ႕ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈကို ကိုေအးဝင္း ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဒီမဇၥ်ိမလူမႈကူညီေရးအသင္းသာ သူ႔ကို မကူညီခဲ့ရင္ သူဟာေဆးဆက္ကုသဖို႕ မတတ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အသက္ရွင္ဖို႔ မလြယ္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ေက်းဇူးတင္လြန္းလို႔ ဒီအသင္းဟာ သူ႕ကို အျမင္မွန္ေတြ ရေစခဲ့တဲ့အတြက္ ဆရာေတာ္ဦးေကာဝိဒ စမၼသစၥာျမန္မာရြာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထံမွာ ရာသက္ပန္သူ႕တပါးရဲ႕ အသက္မသတ္ေတာ့ေၾကာင္း၊ အရက္ကိုလည္း ရာသက္ပန္ မေသာက္ဘဲ လွဴေၾကာင္းေျပာလာသည္။ ဆရာေတာ္လည္း ဝမ္းသာလြန္းလို႔ ဒီအသင္းရဲ႕ ကူညီမႈေၾကာင့္ သူ႕ဒကာ ကိုေအးဝင္း အျမင္မွန္ရသြားတာမို႔ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာသည္။

ဒီလိုပါပဲ ကၽြန္မတို႔ အသင္းႀကီးရဲ႕ ကိုယ္စား ဥကၠဌ ဦးတင့္ေဆြရဲ႕ ေစတနာေမတၱာေတြနဲ႕အတူ ေပးဆပ္ကူညီခြင့္ရတဲ့အတြက္ ကိုေအးဝင္းရဲ႕ ရာသက္ပန္ေစာင့္ထိန္းေတာ့မဲ့ သီလ(၂)ပါးအတြက္ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရပါသည္။

ကိုေအးဝင္းရလိုက္တဲ့ သတိနဲ႔ အသိဟာ အမွန္တရားပါပဲ။ သတိမရွိတဲ့ အတြက္ မီးေလာင္သည္၊ အသိမရွိတဲ့အတြက္ တိရိစၧာန္ရဲ႕ အသက္ကိုသတ္ခဲ့ၿပီး ဝမ္းစာရွာခဲ့သည္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ဝဋ္ေၾကြးဟာ ခုဘဝမွာတင္ ျပန္ဆပ္ခဲ့ရသည္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဝဋ္ေၾကြးပါ။ အခု သတိ-တရားနဲ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး အသိတရားေတြရွိလာတဲ့အတြက္ ကၽြန္မတို႔ မဇၩိမလူမႈကူညီေရးအသင္း ဥကၠဌဦးတင့္ေဆြနဲ႔တကြ ကၽြန္မတို႔ အသင္းသူ အသင္းသားအားလံုးက ကိုေအးဝင္းအတြက္ ႏိႈင္းမရတဲ့ ပိတီျဖစ္ရပါသည္။

ကိုေအးဝင္းတစ္ေယာက္ အျမန္ဆံုး ဒဏ္ရာေတြေပ်ာက္ၿပီး သတိေလးနဲ႔အသိတရားေတြကို ရာသက္ပန္ ထိန္းသြားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားရတဲ့အတြက္ ကၽြန္မတို႔မဇၩိမလူမႈေရးကူညီေရး အသင္းႀကီး ကလည္း စြမ္းသမွ်အကုန္ေပးဆပ္ေနအုန္းမွာပါပဲ။ လူသားအားလံုးစာနာစိတ္နဲ႔ သတိနဲ႔အသိ ရွိႏိုင္ၾကပါေစ။

ေဆာင္းပါးရွင္။      ။ ေဒၚသန္းသန္းေဌး(မဇၩိမလူမႈကူညီေရးအသင္း)

မွတ္ခ်က္။ ။ ပံုမ်ားသည္ ေဆာင္းပါရွင္မွ လူနာအား သြားေရာက္ၾကည့္ရႈစဥ္ျဖစ္ပါသည္။

Flag Counter